کد مطلب:162466 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
ادیب صابر
شهاب الدین شرف الادباء بن اسماعیل ترمذی، شاعر مشهور ایرانی در قرن ششم هجری است. اصل وی از ترمذ بود و شاعری وی هم در آن شهر شروع شد ولی بعدها در نواحی دیگر مانند مرو و بلخ و خوارزم، روزگار گذرانید و به مداحی سنجر اختصاص یافت. وقتی سنجر او را به رسالت نزد اتسز خوارزمشاه فرستاد، او چندی در خوارزم ماند و اتسز را مدح گفت. اتسز توطئه ای برای قتل سنجر ترتیب داده بود، صابر از آن آگاه شد و به وسیله ای سنجر را مطلع كرد و نقشه ی اتسز باطل گردید و او ادیب را در جیحون انداخت. قتل صابر بین سالهای 538 تا 542 ه.ق. صورت گرفته است. دیوان او غزلها و تغزلهای لطیف بسیار دارد. [1] .
به كربلا چو دهان حسین ازو نچشید
همی دهند زبانها یزید را دشنام
مشكن دل، ارچه عهد تو بشكست روزگار
كی داشت عهد نیك بر اهل زمین، زمن؟
دانی كه بر علی و حسین و حسن چه كرد
عهد بد زمانه، چه در سر، چه در علن؟
هجران تو دشت كربلا بود
زو حصه من همه بلا شد
و0ز خون دو دیده، رویم اینك
چون حلق شهید كربلا شد
به كربلا چو دهان حسین ازو نچشید
همی دهند زبانها یزید را دشنام
مشكن دل، ارچه عهد تو بشكست روزگار
كی داشت عهد نیك بر اهل زمین، زمن؟
دانی كه بر علی و حسین و حسن چه كرد
عهد بد زمانه، چه در سر، چه در علن؟
هجران تو دشت كربلا بود
زو حصه من همه بلا شد
و0ز خون دو دیده، رویم اینك
چون حلق شهید كربلا شد
[1] خلاصه از فرهنگ معين.